Fijne kerst en een gezellig, gezond en vreugdevol 2017

"Een fijne kerst en een gezellig, gezond en vreugdevol 2017"

Dit en andere gelukwensen krijgen we in deze periode dagelijks, van familie, vrienden, collega's, enz. Vaak zonder te beseffen dat voor velen dit helemaal geen leuke periode is om door te komen. Velen van ons moeten net nu hun kind(eren) missen en dat ligt vaak bijzonder zwaar.

Ook voor mezelf is dit geen fijne periode, ook al zie ik mijn kinderen 4u (2x 2u) per maand in Het Huis, het blijft een gemist om hen noch bij kerst, nog bij nieuwjaar bij je te hebben. Zelfs na 2j waarbij de ouderverstoting welig tiert, veranderd het weinig aan de situatie.

Typisch in deze periode kijken we even naar het voorbije jaar en maken we ook weer goede voornemens voor 2017. 

Als ik terugkijk naar 2016 hebben we vooral in het eerste kwartaal heel wat bereikt, waaronder:

- een uitzending in Telefacts op 19/01/2016: welke voor heel wat interesse heeft gezorgd,

- een artikel in Knack omwille van parlementaire vragen door Goedele Uyttersprot,

- verschillende gesprekken met Vlaamse ministeries

- een aantal bijeenkomsten in: Boechout, Oostakker, Hasselt en Sint-Niklaas,

Ook over de landsgrenzen heen zijn er belangrijke contacten gelegd met o.a. Stichting KOPS in Nederland en PASG (wereldwijd), doch is de verhoopte vooruitgang en vooral bewustwording en nog niet gekomen.

De wensen en plannen voor 2017 liggen dan ook voorhanden en wordt er hard aan gewerkt.

Een verstoten vader, dat moet toch een nare man zijn?

“Decembertijd. Familiemaand bij uitstek. Maar ik vind ‘m zwaar. Omdat ik twee van mijn drie kinderen niet zie. En daarover nauwelijks iets deel met mensen in mijn omgeving. Want kom. Een man die twee van zijn drie kinderen niet ziet, dat moet toch een nare man zijn?

Het zoontje van vier zag ik alleen de eerste twee jaar van zijn leven. Ik wist waar ik aan begon. Aan een rol als donorvader. We spraken af dat we zouden co-ouderen. Een precieze verdeling hadden we niet gemaakt. We hadden ook niets op schrift gezet. We kenden elkaar al zolang. Dat zou wel goed komen.

Zij had al zolang die kinderwens, en zocht tevergeefs naar een donor. En ik, ik wilde haar dat kind wel geven. De gedachte aan ‘nieuw leven’ stond me in allerlei opzichten wel aan. Een relatie hadden we niet. Althans, we waren al vele jaren elkaars beste vriend/vriendin. Het kind zou opgroeien in onze vriendschapsrelatie. Dat ging twee jaar goed.

Lees hier het volledige artikel: Klik hier

Schrijf jij een kerstboodschap voor je zoon of dochter(s) op dit prikbord?

Klik hier voor het prikbord De eindejaarsperiode is weer aangebroken. Dagen worden niet alleen kouder, maar ook korter, niet bepaald de meest vrolijke periode. Velen onder ons gaan gebukt onder het maatschappelijk trauma wat ouderverstoting noemt. Velen onder ons ervaren deze periode als een zeer moeilijke periode omwille van het feit dat ze die vaak zonder hun eigen kinderen moeten doorbrengen. Een periode die normaal gepaard gaat met cadeau'tjes, met etentjes en feestjes bij familie en vrienden. Vandaag lanceer ik dan ook een online prikbord, waarop ouders een boodschap kunnen achterlaten voor die kinderen waarmee ze geen contact meer hebben, zowel anoniem als met naam en toe naam. We gebruiken deze boodschappen om tijdens de kerstperiode even stil te staan bij de problematiek van ouderverstoting en oudervervreemding. Wie doet er mee?

Eindejaarsperiode 2016

Beste ouder,
Beste hulpverlener,

De eindejaarsperiode is weer aangebroken. Dagen worden niet alleen kouder, maar ook korter, niet bepaald de meest vrolijke periode. Velen onder ons gaan gebukt onder het maatschappelijk trauma wat ouderverstoting noemt. Velen onder ons ervaren deze periode als een zeer moeilijke periode omwille van het feit dat ze die vaak zonder hun eigen kinderen moeten doorbrengen. Een periode die normaal gepaard gaat met cadeau'tjes, met etentjes en feestjes bij familie en vrienden.

Hoewel in Belgie sommige professionele hulpverleners er alles aan doen om de term ouderverstoting te vervangen door "contactbreuk", zoals men griep vervangt door "ziek" zijn. Blijven ouders zich verzamelen rond een problematiek waarbij ze door hun eigen kind(eren) worden verstoten en niet meer zien, zonder dat hiervoor een geldige reden is.

Dit jaar is de Facebook groep: "ouders tegen ouderverstoting" uitgegroeid tot een groep met meer dan 1770 leden in zowel Belgie en Nederland, meer en meer ouders.

Maar er is hoop, vooral in Belgie. Als vandaag een minister een rechterlijke uitspraak naast zich neerlegd staat heel het land in rep en roer. Als 1 ouder een omgangsregeling over het eigen kind niet naleefd. Gebeurd er in Belgie NIETS!!! 
Niet 1 keer, maar enkele honderden keren per jaar gebeurd dit in Belgie (en ook in Nederland), ook als er dwangsommen worden opgelegd, worden die zelden uitgevoerd.

Vandaag lanceer ik dan ook een online prikbord, waarop ouders een boodschap kunnen achterlaten voor die kinderen waarmee ze geen contact meer hebben, zowel anoniem als met naam en toe naam.
We gebruiken deze boodschappen om tijdens de kerstperiode even stil te staan bij de problematiek van ouderverstoting en oudervervreemding. Wie doet er mee?

** Klik hier **

PA Assessment Protocol - Dr. Craig Childress

In bijlage het Assessment Protocol zoals opgesteld door Dr. Psy Craig Childress.
Terwijl we in Belgie nog leven in een cognitieve ontkennigsfase. cfr. het laatste artikel in "Psychologies" magazine, waarbij onze Belgische professionele hulpverleners graag het woord ouderverstoting willen verbannen en vervangen door "contactbreuk" is men gelukkig in andere werelddelen al een stuk verder.

Lees hier het volledige artikel:

:

De komende weken zal ik trachten om het te vertalen naar het nederlands.

Wat is oudervervreemding?

De pathologie van "oudervervreemding" is niet gedefinieerd in de klinische psychologie.
AB-PA is gedefinieerd.
Een attachment-gebaseerd model van "oudervervreemding" (AB-PA) - zoals gedefinieerd in Foundations (Craig Childress) - is een verklarende toepassing van standaard en gevestigde constructies en principes van professionele psychologie voor een ​​set van symptomen. Dit heet diagnose.
________________________________________

V: Wat is de zon?
A: Het is zo helder ding in de lucht daar.

V: Ja, ik weet het. Maar wat is het, wat is de zon?
A: Ik heb het net verteld. Het is dat heldere ding in de lucht.

"Dat heldere ding in de lucht" is geen professionele definitie van de zon.

Definitie: De zon is een dichte wolk van waterstofgas die zo dicht is dat de druk die wordt uitgeoefend door de aantrekkingskracht van de zwaartekracht het zorgt voor hetfuseren van de waterstofatomen in helium (en uiteindelijk in dichtere elementen) en het vrijgeven van grote hoeveelheden energie in het proces.
Dat is een professioneel niveau definitie van de zon. "Dat heldere ding in de lucht" is niet een professionele definitie van de zon.

Verklaring: Het kind wijst 1 van de ouders af als gevolg van "oudervervreemding."
V: Wat is "oudervervreemding"?
A: Het is als een kind contact weigert met een van de ouders vanwege de invloed op het kind door de andere ouder (het is zo helder ding in de lucht).

V: Ja, ik weet het. Maar wat is het, wat is "ouderlijke vervreemding"?
A: Ik heb het net verteld. Het is als een kind contact weigert met een van de ouders als gevolg van de invloed van de andere ouder (het is zo helder ding in de lucht).

Dat heldere ding in de lucht is geen professionele definitie van "oudervervreemding."
AB-PA is een professioneel niveau definitie van de ouderlijke vervreemding:

Pathologische rouw (Bowlby) bestaande uit een cross-generationele coalitie (Haley, Minuchin) van het kind met een narcistische en / of borderline persoonlijkheidsstoornis ouder (Beck, Kernberg, Millon).

De trans-generationele overdracht van het gehechtheidstrauma uit de kindertijd van een geallieerde narcistische / (borderline) ouder om de huidige familierelaties, gemedieerd door de persoonlijkheidsstoornis pathologie van de geallieerde ouder, die zelf een product is van dit jeugdtrauma.

Dat is een professioneel niveau definitie van de pathologie. Niet "dat heldere ding in de lucht daar."

Meer info: ouderverstoting@jato.be

Tips: hoe ga ik om met mijn ex-partner

Het is en blijft geen eenvoudig gegeven: omwille van de kinderen blijf je in contact met je ex.
Omgaan hiermee is niet eenvoudig en veroorzaakt vaak "uit de hand lopende en hoog oplopende conflicten.

Volg nauwgezet de tips uit deze Engelstalige video en vooral dan het "emotieloos communiceren".

Waarom lopen wij in Belgie telkens als ouder tegen zoveel onbegrip aan....

Vanavond hield Prof. Dr. An Buysse (UGent) een webinar voor professionele hulpverleners rond het topic ouderverstoting. Ikzelf nam deel aan deze webinar samen met een 60-tal hulpverleners, iedereen kreeg de presentatie in bijlage voorgesteld.

Deze presentatie, minimaliseert de problematiek van ouderverstoting, maakt hiervan een complex probleem, waarbij we allen moeten stoppen met lineair te denken en eerder het systeem-denken te gebruiken!?

Sterker nog in de poll die werd georganiseerd, geeft slechts 28% van de deelnemende hulpverleners aan dat het noodzakelijk is dat de "professional tijd moet nemen om uit te zoeken wie de schuldige is". Alle anderen vinden dit niet noodzakelijk....

Vraagt u zich af, waarom we in België nog zoveel gevallen tegenkomen waarin 1 van de ouders steeds op onbegrip mag rekenen als het gaat om het naleven van de omgangsregeling?
De oorzaak ligt hier vaak niet bij de rechter, maar wel bij de hulpverlener, die ook vanavond weer te horen kreeg hoe complex het probleem wel niet is.....


Bekijk hier de volledige presentatie:

:

Insigth with Ron Berglas

Heb jij een toxische relatie?

Word jou relatie gekenmerkt door:

1. INTENSITEIT: liegen of overdrijven, er op staan om onmiddellijk samen te wonen kinderen te hebben, familie en vrienden direct inpalmen. Over de top dure of indrukwekkende geschenken, en gestes; indrukwekkende liefdesbrieven om je van je sokken te blazen. Een bombardement aan smsjes, en mails. Obsessief gedrag en constante telefoons

2. JALOEZIE: irrationeel gedrag als jij een succes hebt. Boos worden als je met iemand spreekt. Je non stop en intensief beschuldigen van overspel. Duidelijk niet opgezet als je tijd doorbrengt met vrienden, collega’s of medewerkers. Eisen om erg privé details van jouw leven te kennen

3.CONTROLE: je vertellen welke kleding moet dragen, wanneer je mag spreken en hoeveel en hoe en wat je mag denken. Onuitgenodigd voor je deur staan van je huis, je werk, je school. Je gsm, je emails je FB controleren. Je spullen doorsnuffelen. Je timen/volgen, je geldkraan beheren/afnemen. Ge financieel controleren en beheersen. Seksuele dwang.

4.ISOLATIE.
Er op staan dat je alleen tijd met hem doorbrengt. Je emotioneel, psychisch en/of financieel afhankelijk maken. Je belemmeren als je je vrienden en of familie en of kinderen wil zien. Je verbieden om waar dan ook naartoe te gaan of met wie dan ook te spreken; Je thuis houden en of opsluiten

5. KRITIEK: scheld je uit, je bent te dik, te dom, te .. je bent lelijk, stom of gek. Maakt je overtuigingen, je ambities of je vrienden belachelijk. Ze zijn de enigen die echt om je geven en tegelijk doen ze je constant slecht voelen over jezelf. Een brainwash over hoe waardeloos je eigenlijk bent en je diepgeworteld en bewust doen twijfelen aan je capaciteiten als ouder;

6.SABOTAGE: er voor zorgen dat je te laat komt op afspraken, werk of school door ene ruzie te beginnen of een “meltdown” te hebben. Je nodig hebben als jij het druk hebt of als het goed met je gaat. Je doen geloven dat je gek bent, dat je eenzaam bent of er alleen voor staat of hulpeloos bent. Dat je het niet kan zonder hen. Je geld verstoppen , je telefoon of je sleutels. Dingen van je stelen. Je eigenwaarde stukmaken.

7. BESCHULDIGING : je constant een schuldgevoel bezorgen en jij bent de enige verantwoordelijke voor hun agressief en destructief gedrag. “ zie wat je me laat doen!” Iedereen heeft het gedaan behalve zij. De wereld en jij zijn schuldig aan hun problemen. Het is jouw fout, jouw schuld, jij maakt dat ik dit doe…

8. WOEDE. Overreageren over kleine problemen, heel frequent zelfbeheersing verliezen, schelden dreigen, dingen stukmaken,… ( en dat zijn toevallig ook meestal jouw dingen)
Gewelddadig uitbarstingen, ernstige mood-swings: hun barometer kan in een vingerknip compleet omslaan, overdreven drinken, dreigen jou of mensen die jij graag ziet pijn te doen of om te brengen. Je bang maken. Fysiek geweld, seksueel misbruik, het gevoel dat je moet vrezen voor je leven of dat van je kinderen.

Als je partner je bedreigt, verbaal , fysiek, ( zelfs duwen , trekken) , daar is geen enkel excuus voor en niemand is verantwoordelijk voor hun gedrag behalve zijzelf!
Het zal erger worden dit gaat niet vanzelf over. Neem actie!

Hoe het er echt aan toe gaat.... ouderverstoting en jongerenwelzijn

Volgend bericht bereikte mij eerder vandaag.
Bron: anoniem, namen verwijderd.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dag "kind 1",

Ik wilde jou nog graag op de hoogte brengen over het advies dat wij aan de Jeugdrechter geven over jou en "kind 2". Gezien er geen mogelijkheid meer is om jullie nog opnieuw uit te nodigen voor de zitting laat ik het jou mer mail weten.

Jou vraag om jullie dossier af te sluiten heeft mij aan het denken gezet. Ik heb dit dan ook nog eens besproken met mijn team en wij kwamen tot de volgende conclusie.
Indien het dossier afsluit, gaat de oude regeling van de burgerlijke jeugdrechtbank (co-ouderschap) terug in voegen en dat vinden wij geen goed idee. Wij begrijpen echter wel de last voor jullie en jullie vraag om het af te sluiten? Verder denken wij ook dat het inschakelen van nieuwe hulp voor jullie nu niet nuttig is omdat ik het gevoel had dat jullie jullie goed voelen en eigenlijk geen hulp nodig hebben.

Ons voorstel is dan ook dat jullie bij mama verblijven en dat de Jeufdrechter deze regeling nog opvolgt maar dat wij geen opvolging meer doen en ook geen hulp meer aanbieden. Dit wil zeggen dat jullie niet meer bij mij op gesprek komen en dat wij ook geen voorstellen meer doen voor hulp zoals in het verleden.

Je mag dit ook aan "kind 2" doorgeven als je wil want van hem heb ik geen mailadres.
Als je hier nog vragen over hebt, mag je mij zeker bellen of mailen.

Consulent
Sociale Dienst bij de Jeugdrechtbank.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hoe is het anno 2016 nog mogelijk dat een consulente zulke uitspraken doet??! Enkel maar de zin "omdat ik het gevoel had dat jullie jullie goed voelen en eigenlijk geen hulp nodig hebben".... dit terwijl deze kinderen zich verbaal en fysiek agressief gedragen t.o.v. hun vader. 

De consulente werkt hier niet alleen mee aan ouderverstoting, ze drukt tevens een stempel op de toekomst van deze kinderen!!

Ook scholen doen hun best...

Beste Tom,

Vorig jaar ben ik met de organisatie en het coachende werk van jullie in contact gekomen. Het bewust zijn rond ouderverstoting heb ik al bij mijn secretariaatsmedewerkers aangebracht en we zijn er alert voor. Zo proberen we op een discrete manier het ontbreken van contactgegevens van één van beide ouders aan te vullen (wat absoluut niet altijd lukt).

Vandaag nog heb ik een gesprek gevoerd met een papa die wanhopig op zoek is naar een manier om contact met zijn kinderen op te bouwen. Als school hebben we een beschermende rol naar het kind toe te spelen, tegelijkertijd is er begrip voor het standpunt van ouders. Ik heb dan ook verwezen naar jullie organisatie als coach. Ik wil via deze weg toch nog even verduidelijken dat ik jullie rol hierin erg belangrijk vind en hoop dat jullie deze moeilijke weg kunnen effenen.

Met vriendelijke groeten,
N.H.

Jaarverslag kinderrechtencommissariaat: "Te veel geschillen over verschillen"

Bron: Kinderrechtencommissariaat

Enkele opvattingen uit het jaarverslag van het kinderrechtencommissariaat (16/11/2016):

Wie graag het ganse verslag leest: Klik hier

Kijk niet weg!

Bron: Gevolgenvanvalseaangifte

Van 14 tot en met 20 november is Week tegen Kindermishandeling. Met de online campagne #ikkijknietweg roept de organisatie op om bij een vermoeden van kindermishandeling niet weg te kijken, maar in actie te komen. Een mishandeld kind heeft namelijk maar één persoon nodig om zijn of haar leven voorgoed te veranderen. Dat kun jij zijn!

Vechtende ouders, maken kind geestelijk kapot
Een veel voorkomende vorm van psychische kindermishandeling is ouderverstoting. Het komt voor rondom scheidingen met heftige en langdurige conflicten over zorg, omgang of financiën, ook wel bekend als vechtscheiding. Als een kind een ouder, waarmee het voorheen een goede relatie had, zonder goede reden, na een scheiding ineens niet meer wil zien, is er – hoogst waarschijnlijk – sprake van ouderverstoting. Deze ernstige vorm van kindermishandeling is zeer schadelijk voor (de ontwikkeling van) kinderen. Ze ondervinden vaak de rest van hun leven de ernstige gevolgen, vooral op sociaal, emotioneel en relationeel gebied.

Het kind zelf zal – uit loyaliteit aan de ouders – niet zomaar zeggen of laten merken dat er thuis iets is. Vaak denken ze zelfs dat het normaal is hoe het er bij hen thuis aan toe gaat. Deze kinderen zijn afhankelijk van de buitenwereld om de signalen op te vangen, zodat ze geholpen kunnen worden.

Het gebeurt ook in jouw omgeving!
Door ouderverstoting verliezen duizenden scheidingskinderen per jaar het contact met een van hun ouders. Meestal is dat de vader. Een maatschappelijk probleem van ongekende omvang, dat alleen maar toeneemt en steeds vaker ook moeders treft. Kijk maar eens in je eigen omgeving; iedereen kent wel iemand in een moeizame scheiding waar heftige problemen over zorg en omgang steeds opnieuw oplaaien of waar een van de ouders weinig of geen contact heeft met de kinderen. In dit soort situaties is de kans op ouderverstoting groot!

De overheid doet niets terwijl dit al jaren aan de gang is. Rechters en professionele (jeugd)hulpverleners (h)erkennen ouderverstoting onvoldoende, voornamelijk door onwetendheid en gebrek aan specifieke kennis van deze problematiek.

Hoe herken je de signalen?
In het kader van de campagne #ikkijknietweg vraag ik aandacht voor de signalen van ouderverstoting. Wees alert en kom in actie! Eenmaal bewust van ouderverstoting, dan is wegkijken geen optie meer. Kinderen – en hun ouders – kunnen pas worden geholpen als iemand uit hun omgeving de signalen oppikt en handelt. Familie, vrienden, buren, leerkrachten, sporttrainers, muziekleraren, kortom iedereen die een vermoeden heeft dat ouderverstoting speelt kan wel degelijk iets doen.

Klik hier en lees wat je kunt doen bij (een vermoeden van) ouderverstoting ofwel bij kindermishandeling.

Professionals die vermoeden dat zij te maken hebben met een situatie waar ouderverstoting/kindermishandeling, speelt, zijn verplicht zich te houden aan de Meldcode huislijk geweld en kindermishandeling. Dreig je als ouder slachtoffer te worden van ouderverstoting of heb je het vermoeden dat er sprake is van ouderverstoting bij een kind of ouder in jouw omgeving, maak de betrokkenen dan attent op deze meldcode!

Het kan iedereen treffen…
Hoe meer mensen zich bewust zijn van ouderverstoting en de schadelijke gevolgen voor kinderen, hoe beter dit enorme maatschappelijke probleem aangepakt kan worden. Deel deze informatie zo breed mogelijk, het kan iedereen treffen…

Voor Papa's.... maar ook voor mama's....

Bron: Villa Pinedo


Het is helaas te vaak zo, dat vaders het nakijken hebben als het gaat om jullie kinderen. Niet omdat we geen opvoedkundige kwaliteiten, een huis, financiele middelen of anderzinds ontberen, maar gewoon omdat we man zijn. Omdat we niet de neiging hebben, om te vervallen in leugens, slechtpraterij en roddels waar jullie bij zitten, we hebben wel wat anders te doen, nu we in een isolement zijn gedrukt, afgezonderd van dat wat ons het meest dierbaar is namelijk jullie. Een gelegaliseerde vorm van discriminatie die niet goed te praten valt. Niet naar jullie toe, niet naar Papa toe en ook niet naar onze familie zoals jullie Opa en Oma. Ik hoor vaak als de kinderen groot zijn komen ze wel weer bij Papa, want dan hebben ze een Eigen mening. Maar wat vergeten wordt te zeggen, is dat wij jaren met jullie missen en wij vervreemd zijn van elkaar. De band die we hadden met jullie, is er niet meer en visa versa. Ja dat is mijn vader en ja ik heb kinderen, dat is het dan. De moderne vaders van nu, groeien net als moeders op met hun kinderen en brengen evenveel tijd met hen door. Wij horen dezelfde rechten te hebben. De praktijk is helaas anders. We zijn verworden tot een afvalbak waar al het vuil ingekiepert mag worden jaar in jaar uit, verdedigen kunnen wij ons niet. Een melkkoe? Ja dat zijn wij zeker en in het gunstige geval zijn wij een goedkope oppasouder.

Ja maar Papa heeft nu een nieuwe vriendin en er wordt zelfs een kindje geboren? Houdt hij nog wel van ons, zijn wij nog wel belangrijk voor hem?

Een nieuwe vriendin en een nieuw kindje, compenseren niet het ‘verlies’ van Papa’s eerste kinderen. Zij vullen een onmetelijke leegte in zijn leven en dat van zijn/jullie familie in, want zij gunnen Papa dat beetje geluk.

Laat jullie Papa links- of rechtsom weten, dat je ook bij hem wilt zijn, dat jullie hem niet afwijzen en hij zal zijn uiterste best doen om dat voor elkaar te krijgen. Hij blijft jullie Papa en hij mist jullie ontzettend! Een hele dikke en warme knuffel van een Papa.

Oudervervreemding, ouderverstoting,... een emotioneel trauma waar velen mee geconfronteerd worden,

Deel deze video met zoveel mogelijk mensen rondom jou, het emotioneel trauma wat ouderverstoting veroorzaakt moet uit de taboesfeer gehaald worden, dit kan enkel door het brede publiek te informeren hierover. Enkel communicatie helpt ons verder op weg.

#Enkelsamenmakenwehetverschil.

Effects of narcissistic parrenting

"Karakter is het spoor van de relatie", schreef Christopher Bollas, de briljante post-freudiaanse psychoanalyticus, in zijn onheilspellende titel, maar oneindig hoopvol boek,
De schaduw van het object. Wat hij bedoelde was dat we allemaal ontwikkelen in een context, het verzamelen van stukjes en beetjes van relaties om ons heen en de vaststelling van hen, onbewust, ons temperament, dat via de kabel in biologische blauwdruk gedeeltelijk bepaalt wie we worden. Dit, concludeerde hij, is hoe een persoonlijkheid wordt geboren.

Wat gebeurt er met de ontwikkeling van onze persoonlijkheid als we leven in de schaduw van een narcistische ouder?

Hier zijn acht van de meest voorkomende bijwerkingen.

Lees hier het volledige artikel:

:

Het bijhouden van een kind weg van de andere ouder veroorzaakt een omgekeerd effect

Huwelijken kunnen mislukken om vele redenen. Als ze dat doen, kunnen mensen worden ingeschaald op een spectrum van minimaal conflict tot hoog conflict omdat ze de taak van het ontwarren van hun eigen leven moeten uitzoeken om zo zelfstandig wonen te hervatten.

Wanneer er kinderen bij betrokken zijn, kan het leven alleen maar semi-onafhankelijk zijn als de behoeften van de kinderen altijd het paar verenigd houden. Aangezien het niveau van conflict en vijandigheid tussen de ouders de gedachte ‘om te worden gebonden’ door de kinderen te veel is voor sommige mensen om te dragen, zullen als zodanig sommige ouders de rol van de andere ouder willen uitsluiten of beperken in hun leven en dat van de kinderen. Dit voldoet aan de dubbele doelstelling van een grotere vrijheid van de andere ouder en het straffen van de andere ouder voor vermeend onrecht. Hierbij, wil die ene ouder vaak de enige voogdij als dat betekent dat ze daarmee de toegang kunnen weigeren.

Lees hier het volledige artikel:

:

Italie: 30.000 euro boete voor kwaadspreken over ex waar kind bij is.

Een rechter in Italië windt er geen doekjes om: gescheiden ouders mogen geen slechte dingen zeggen over hun ex waar hun kind bij is. Een vrouw die dat wel deed, moet een boete van maar liefst 30.000 euro betalen.

Volgens de rechtbank hebben kinderen recht op rust en een goede relatie met beide ouders. De vrouw zou zich keer op keer afkeurend en denigrerend hebben uitgelaten over de vader van haar minderjarige zoon en daarmee de band tussen haar zoon en zijn vader op het spel hebben gezet. Dat schrijft de Italiaanse krant La Repubblica.

Geen excuses

"De rechten van het kind hebben de hoogste prioriteit", oordeelde de rechter die de bijzondere uitspraak deed. Er zijn volgens hem geen excuses die haar gedrag zouden kunnen rechtvaardigen. Ze stond de gezonde ontwikkeling van het kind in de weg.

De moeder kreeg ook direct een waarschuwing mee: als zij doorgaat met de negatieve opmerkingen over haar ex, dan zal de voogdijregeling 'opnieuw worden bekeken'. De rechtszaak heeft niet alleen consequenties voor deze moeder, ook voor andere ouders: in de toekomst kunnen ook zij hoge boetes tegemoet zien als ze in het bijzijn van hun kinderen kwaadspreken over hun ex.

Gebrek aan empathie?

Bron: Lenora Thompson

“Lack-Of-Empathie”: Het wordt altijd genoemd als een van de belangrijkste kenmerken van een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Maar wat is het eigenlijk? Wat betekent gebrek aan-of-empathie en hoe ziet het eruit?

SIMPLISTISCH:

Ik heb altijd gedacht dat narcistische gebrek aan-of-empathie was niet zoenen, geen gevoel van verdriet en medeleven namens de nabestaanden bij een begrafenis. Het onvermogen of de keuze om niet jezelf in andermans emotionele schoenen te kunnen zetten.
En al het bovenstaande is waar. Maar dat zijn de voor de hand liggende voorbeelden van gebrek aan-of-empathie. In dit artikel verkennen we de meer subtiele uitingen van gebrek aan-of-empathie.


Lees hier het volledige artikel:

:

Bemiddeling krijgt een volwaardige plaats binnen justitie - Min. Koen Geens

Bron: Persbericht Min. Justitie

Minister van Justitie, Koen Geens, trapte deze ochtend de Mediation week af. De Minister stelde reeds in zijn justitieplan dat er meer moest ingezet worden op bemiddeling omdat een bemiddelde oplossing de verzoening van de partijen impliceert. Zo komt hij met concrete voorstellen om de keuze voor bemiddeling te promoten. Mensen die een aanbod tot bemiddeling weigeren zouden hun beslissing moeten motiveren en ze kunnen hierover ondervraagd worden. Daarnaast wil de minister de drempel tot bemiddeling verlagen en de betrokken partijen beter en sneller informeren over de mogelijkheden die ze hebben om het geschil op te lossen. De minister wil het beroep van bemiddelaar opwaarderen en beschermen, en de structuur en opdracht van de federale bemiddelingscommissie moderniseren.

Wanneer verschillende partners voor het oplossen van een geschil in dialoog gaan in plaats van meteen de betrokkenheid van een rechter te eisen, is de bemiddelde oplossing meer gedragen. De uitkomst is hier immers een compromis van de verschillende partijen, en geen opgelegde maatregel door een rechter. Bemiddeling leidt tot evenwichtige en duurzame oplossingen voor tegenstrijdige belangen.

Een betere begeleiding en informatieverstrekking zal de drempel voor burgers verlagen om voor bemiddeling te kiezen.

Uit cijfers van de bemiddelingsbarometer van 2016 blijkt dat bemiddeling in de lift zit. Zo merken we op dat er 17% meer bemiddelingen in 2015 waren in vergelijking met 2013. Dit kan nog echter nog veel beter. De federale Bemiddelingscommissie wil in de Mediation week (van 17 tot 21 oktober) de aandacht vestigen op bemiddeling.

Minister van Justitie Koen Geens: “Ik wil bemiddeling een volwaardige plaats geven binnen justitie. Bemiddeling als vorm van oplossingstraject moet ondersteund worden. Met stimulansen op diverse domeinen wil ik hier dan ook werk van maken. De betrokken partijen moeten alternatieven van geschillenoplossing kennen en de drempel hier naartoe moet verlaagd worden.”

De Vechtscheidings-industrie (1): ‘Zorg dat mijn ex de kinderen nooit meer ziet’

Smerige scheidingsdrama’s zijn niet voorbehouden aan celebrities met zakken vol Hollywoodgeld. Achter de gesloten deuren van Nederlandse rechtszalen vinden jaarlijks duizenden vechtscheidingen plaats die niet onderdoen voor de smulverhalen in showbizzrubrieken. Aan de hand van gesprekken met betrokkenen en deskundigen op dit gebied onderzocht ik hoe ons rechtssysteem vechtscheidingen en ouderverstoting in de hand werkt. De resultaten van deze openhartige, soms anonieme, vaak
meedogenloze gesprekken, onthul ik in deze zesdelige serie: De Vechtscheidingsindustrie.

Deel 1 lees je op The Post online via Bendle: KLIK HIER

Een aanrader!

Point by Point: Parental alienation and Narcistic Behavior Disorder

Heel goed interview, tijd is cruciaal in het geval van ouderverstoting.

Ludo Driesen, auteur: "Kaat wil niet meer op bezoek"

Interview met Ludo Driesen, auteur van het boek: "Kaat wil niet meer op bezoek".

Het boek bestellen kan nog via: Kaat wil niet meer op bezoek

PTSD en PAS: het verband tussen beide

Bestaat er een verband tussen PAS of Parental Alienation en Post Traumatische Stress Stoornis (PTSD)? Laten we beginnen met wat PAS of Parental Alienation Syndrome is.

Het is een agressieve vorm van psychische mishandeling waarbij de ene ouder, meestal, degradeert en de relatie tussen de kinderen en hun andere ouder vernietigd.

Hoewel in de eerste plaats voorkomend in vechtscheiding en voogdij situaties, kan worden PAS of ouderverstoting ook worden gezien in intacte gezinnen, . Deze vernietiging van een eens zeer sterke band tussen de kinderen en de ouders voelt als een levend kind wat overlenden is en dus een dagelijkse herinnering aan iemand die we liefhebben en waarvan we ontvreemd zijn.

Wanneer een verwoestende gebeurtenis of reeks van gebeurtenissen zich voordoet aan een individu, kan dit ingrijpende gevolgen hebben op hun vermogen om om te gaan met het leven en het evenement. Het slachtoffer wordt paranoïde of bang. Ze hebben paniekaanvallen, oncontroleerbaar huilen, onvermogen om helder te denken, woede, angst, haat, woede, oncontroleerbare strijd en vlucht reacties, zelfs terugkerende gedachten of dromen over de gebeurtenis.

Dit kan leiden tot extreme depressie, overdreven emotionele reacties zoals prikkelbaarheid en woede, drugsmisbruik, slapeloosheid of net overmatig slapen, nachtmerries, verhoogde aandacht en reacties, het onvermogen om zich te concentreren. Kortom, voelt de persoon zich verloren, verward, bang, en helemaal alleen.

PTSS is geclassificeerd met drie niveaus. Acute PTSS optreedt binnen de eerste 3 maanden. Chronische PTSS duurt 3 maanden of meer. En Vertraagde PTSS treedt op na 6 maanden of meer zijn verstreken en dan pas de symptomen verschijnen.

Je kunt eigenlijk PTSS hebben, maar niet weten, want je hebt geleerd hoe om te gaan met het, "onder controle te houden" en het gebeuren aan te pakken door compartimentering ervan. Met andere woorden, heb je geleerd verschillende instrumenten en trucs te gebruiken om het op afstand te zetten, zodat u zich kan concentreren op wat er moet worden behandeld en vervolgens op een later tijdstip als je jezelf het kan toestaan, breekt de PTSS uit. PTSS is niet alleen een woord of zin voor een tragische gebeurtenis; is letterlijk de symptomen veroorzaakt door de reactie op deze traumatische gebeurtenis.

Hoe Parental Alienation, Post Traumatische Stress Disorder veroorzaakt:

Dus hoe verhoudt dit zich tot Parental Alienation? Ouderverstoting is een ernstig trauma aan een belangrijke relatie tussen ouder en hun kind(eren). Het is alomtegenwoordig en gaat maar door, dag in dag uit totdat uiteindelijk de slachtoffers ofwel toegeven aan de stress van de emotionele mishandeling of terugvecht met alle macht. Voor de verstoten ouder en de kinderen, wordt het een rollercoaster van emoties, angsten, verwoesting en misbruik.
Zij zijn getraumatiseerd door agressieve aanvallen van de vervreemder en dus ook de hevige reacties die we vaak bij kinderen zien.

Men zou zelfs kunnen zeggen dat de vervreemdende ouder lijdt aan PTSS als gevolg van het verlies van de echtelijke relatie en controle hierover.

Enkele van de vele reacties die ik heb gehoord en gezien van het van PAS zijn:

• Oncontroleerbare woede en boosheid,
• Constante angst,
• Paranoia,
• Vermijden van de agressor,
• Vermijden van de kinderen,
• Drugsmisbruik van alle soorten,
• Onvermogen om rationeel te denken,
• Onvermogen om hun emoties te beheersen,
• Afstand nemen van iedereen om hen heen,
• Het opzetten van muren om zichzelf te beschermen,
• Obsessieve compulsieve kwesties,
• Afwijkend gedrag bij de kinderen,
• Hyper-waakzaamheid in alles wat ze doen,
• Paniekaanvallen,
• nachtmerries,
• Over-overdreven respons op stimuli

Uit deze lijst, kunt u zien hoe het psychologisch misbruik veroorzaakt door PAS dezelfde symptomen heeft als PTSS. Als gevolg van deze, is het mijn overtuiging dat PAS moet worden beschouwd als een vorm van Post Traumatische Stress Stoornis veroorzaakt door het trauma van psychische mishandeling.

Wie hier nog meer wil over weten, tickets: 16/10 om 13u30 te Hasselt - 't Borrelhuis

FiTTiF: zet ouderverstoting op losse schroeven

FiTTiF: Familie in Transitie, Transitie in Families,

Maandag 26 September 2016, Universiteit Antwerpen

Op maandag 26 september ging in Antwerpen een studievoormiddag door over "Ouderverstoting in Vlaanderen" binnen het project FiTTiF, een samenwerkingsverband tussen Universiteit Antwerpen, Universiteit Gent en het IWT.

Voor mij alvast een belangrijke dag, met bekende en minder bekende sprekers, deelnemers en onderwerpen.

Eindelijk een moment dat professionals de kans aangrepen om de problematiek in België op de kaart te zetten.

Lees hier het volledige verslag:

:

Brief aan ALLE betrokkenen!!

Rechter, bemiddelaar, advocaat, politieman, jeugdbeschermer, gedragwetenschapper, onderwijzer, arts, kinderarts, maatschappelijk werker, orthopedagoog, wetenschapper, beleidsmaker u bent te goeder trouw....

Het is u niet kwalijk te nemen dat u het spel van de macht niet doorziet, omdat het raakt aan perfectie.

Het doel van hulpverlening zou moeten zijn om voor alle gezinsleden zaken in goede banen te leiden.

Lees hier de volledige brief:

:

Ouderverstoting en jeugdzorg

Bron: Lydia de Jongh

De laatste tijd gaan er stemmen op om ouderverstoting door vechtscheiding of door jeugdzorg onder één noemer te scharen.

Dat lijkt mij niet verstandig. Ten eerste krijgt ouderverstoting door een ouder al zo weinig aandacht en is het nog veel te onbekend. Ten tweede zijn de oorzaken, impact, gevolgen en aanpak fundamenteel verschillend.


Hieronder heb ik daarom een lijst gemaakt met punten die spelen. Deze lijst is lang niet volledig, maar wil slechts laten zien waarom het twee verschillende onderwerpen zijn.

Hiermee wil ik ouderverstoting door jeugdzorg niet bagataliseren. Dit is helaas een groot en veelvoorkomend probleem, wat ik ook zelf heb meegemaakt.

Klik hier: Ouderverstoting en jeugdzorg

Scheiden: geen taak van de kinderen, wel van de ouders!

Niet Jouw taak (40') from Villa Pinedo on Vimeo.

Wil u het graag in het Engels horen?

"What you are not given, you can not give",

"You can only deliver what is delivered to you".

"Parental alienation = child abuse"

Hier doen we het voor

Er is nog veel werk aan de winkel, de weg is nog lang, maar er is hoop....

#Enkel samen maken we het verschil
#Ouderverstoting is psychologische kindermishandeling

Ouderverstoting: historische vooruitgang in Roemenie

Bron: Bogdan Catalin, voorzitter van de Roemeense vereniging voor gezamenlijk gezag.

Twee wetgevingsvoorstellen die een middel zijn om specifieke vormen van ouderlijke vervreemding te bestrijden zijn bij de Roemeense senaat ingediend.
Deze voorstellen zijn bedoeld om de huidige wetgeving inzake het omgangsrecht met het kind te wijzigen en om de definitie van ontvoering van kinderen en de strafrechtelijke sancties die gelden wanneer een niet-residentiële ouder het kind ontvoert te verduidelijken.
De voorstellen werden ingediend door Remus Cernea, een onafhankelijk lid van het Roemeense parlement.

Lees hier het volledige artikel:

:

Vergadering met hulpverleners

Afgelopen vrijdag 2 september was er de eerste bijeenkomst met enkele hulpverleners rond het thema ouderverstoting. Voor deze eerste vergadering werd een vergaderzaal gebruikt bij Link21 te Herentals, een plek, centraal gelegen tussen Antwerpen en Limburg, vlot bereikbaar met de wagen.

Doelstelling van deze eerste vergadering:
"het oprichten van een <<organisatie>> om vanuit een multi-disciplnaire aanpak te kijken of we met een bepaalde methodology/aanpak iets kunnen doen rond de diagnose van ouderverstoting in eerste instantie door het vastleggen van een aantal kenmerken/dynamieken die zich afspelen tussen ex-partners onderling en tussen ex-partners en hun kinderen, hun gevolgen en eventuele therapieën/oplossingen voorhanden (bemiddeling, e.a.)"

Ken je nog hulpverleners (bemiddelaars, therapeuten) die interesse hebben om hieraan mee te werken: laat hen dan contact opnemen met: tjanssen.tom@gmail.com

Parentificatie: laat het kind weer kind worden

Bron: Parentificatie

Wanneer je werkt met kinderen in onveilige thuissituaties, ben je waarschijnlijk wel bekend met de term parentificatie: wanneer een kind de ouderrol vervult, omdat zijn ouder dat niet doet of niet kan. Veel kinderen die onveilig opgroeien, krijgen hiermee te maken. Ze nemen (veel) praktische of zorgtaken over en zorgen voor hun ouder, die het moeilijk heeft. Bijvoorbeeld wanneer de ouder kampt met een psychiatrische stoornis, een verslaving of een verstandelijke beperking heeft.

Deze kinderen dragen een zware verantwoordelijkheid, die een gezonde ontwikkeling in de weg staat. Veel kinderen ondervinden hier hun hele verdere leven gevolgen van. Als professional kun je hierin veel betekenen. Door aandacht te hebben voor dit mechanisme, help je deze kinderen om, los van hun ouder, een op zichzelf staand persoon te (mogen) zijn, met eigen behoeftes, grenzen en een eigen identiteit.

Lees het volledig artikel:           Klik hier

Parental Alienation Montreal Conference - Part 2

Dr. Kathleen Reay

Cijfers 2015: geven ze de werkelijkheid correct weer?

Bron: Federale Politie, dienst statistiek

Vandaag kreeg ik de cijfers door m.b.t. 2015 van de dienst statistiek van de Federale Politie in Brussel. Verbaast keek ik naar de cijfers die slaan op de problematiek van ouderverstoting en wat blijkt: over de ganse lijn is er een dalende trend!!?

Het probleem is echter dat er onduidelijkheid bestaat over welke categorieën de Politie een aangifte rond ouderverstoting moet registeren, in het verleden werden volgende categorieën gebruikt:

• Intrafamiliaal geweld: psychisch geweld tegen andere leden,
  (vanaf 01/12/2015 is deze aangeduid per omzendbrief als de correcte)
• Ouderlijke ontvoering van een minderjarige,
• Niet afgeven van kinderen op het afgesproken tijdstip door de ouders,
• Weigeren recht op persoonlijk contact,

Daarnaast zijn ook de aangiften vermeld "niet betaling onderhoudsgeld".

Al deze aangiften liggen stuk voor stuk lager dan de cijfers uit 2014 enkel het intrafamiliaal geweld is licht gestegen. Daar we vorig jaar de pers haalde met 12.104 aangiften wegens weigering van persoonlijk contact in 2014, blijken er slechts 10.088 aangiften gebeurd te zijn in 2015*

Het aantal aangiften rond weigering recht op persoonlijk contact
daalde van 12.104 (2014) naar 10.088 (2015)

Psychisch intrafamiliaal geweld steeg licht in 2015

Ook het aantal aangiften "niet meegeven van kinderen door de ouders op het afgesproken tijdstip
daalde van 3.385 naar 3.120 in 2015.

Wijst dit alles wel op een positieve tendens (ik hoop het) of daalt het aantal aangiften doordat ouders vaak niet de moeite doen om een aangifte (P.V.) in te dienen?

Bent u een verstoten ouder = DOE AANGIFTE!

Parental Alienation Montreal Conference

Dr. William Bernet

Dr. Abe Worrenklein

"Vader hield wel van ons"

Bron: De Telegraaf

Ik was altijd een papa’s kindje. Mijn zus Melanie trok naar mijn moeder toe, maar ik stoeide meestal met mijn vader. We zwommen, voetbalden of bouwden hutten. Of hij maakte een Barbiehuis voor me. Als klein meisje vind je het normaal dat je ouders er altijd voor je zijn.

Van de ene op de andere dag verdween mijn vader uit beeld. Melanie en ik snapten er niets van. Papa is op vakantie, zei mijn moeder aanvankelijk. Daarna: Papa woont even bij oom Henk. Of: Papa komt vast snel terug.

Uiteindelijk kwam de aap uit de mouw: papa woonde bij een andere mevrouw. Onze moeder huilde veel, viel ons op. Maar wij hadden onze eigen problemen, acht en zes jaar oud. Wanneer kwam papa ons ophalen? Wanneer gingen we weer naar de Efteling? Uiteindelijk drong het tot ons door dat we hem niet meer zouden zien. Indertijd waren omgangsregelingen nog niet zo gewoon.

Naarmate we ouder werden en meer konden begrijpen, lichtte onze moeder steeds meer tipjes van de sluier op. Dat papa een ’jonge, blonde vriendin’ had. ’Hij heeft een nieuw gezin; hij heeft geen tijd meer voor jullie.’ Mijn zus en ik trokken onze conclusies: hij hield niet meer van ons.

Daarmee gingen we op verschillende manieren om. Melanie wilde niets liever dan mijn zielige moeder pleasen en werd superbraaf. Ik was een ruige tiener met veel vriendjes. Altijd liep ik tegen de verkeerde aan. Blijkbaar zocht ik een vaderfiguur, maar dat besefte ik natuurlijk niet. Dat heeft mijn psycholoog later uitgelegd.

Toen mijn zus dertig was, kwam zij onze vader stomtoevallig op een bruiloft tegen. Er vielen harde woorden, maar ze verzoenden zich met elkaar. Ik wilde niets meer van hem weten. Hij had ons in de steek gelaten! Melanie begon steeds weer over hem. Dat hij wel degelijk had geprobeerd contact met ons te zoeken, maar dat mijn moeder dat afkapte.

Ik geloofde er niets van. Nog altijd was ik dat kleine meisje, verward en boos. Op een gegeven moment was ik de verhalen van Melanie zo beu dat ik haar voor de keus stelde: hij of ik. Zij koos voor onze vader. Daarvan heb ik veel verdriet gehad.

Voor mijn moeder bleef haar ex een taboe-onderwerp. Ik vond het geluk bij mijn tweede echtgenoot en ook een psycholoog zorgde ervoor dat ik beter in mijn vel kwam te zitten.

Een paar jaar geleden overleed mijn moeder. Melanie en ik planden de begrafenis en besloten samen het huis uit te ruimen. Zo zat ik op een vroege zaterdagochtend op zolder in mijn moeders huis. Melanie was met haar kleinkinderen op het hockeyveld en zou later komen helpen.

Uit een oude kast trok ik een schoenendoos vol ongeopende brieven. Van mijn vader! Ik heb er twee gelezen terwijl de tranen me over de wangen stroomden. Hij had ons jarenlang laten weten hoe vaak hij aan ons dacht. Mijn moeder had ons de brieven simpelweg nooit gegeven.

Die heks kan ik niet meer met haar leugens confronteren. Ook mijn vader leeft niet meer. Met Melanie praat ik weliswaar weer, maar ons contact is oppervlakkig.

Vroeger keek ik jaloers naar andere families die met elkaar lachten en dolden. Tegenwoordig denk ik: Jaja. Wat zou zich dáár afspelen...?"

Ouderverstoting = psychologische kindermishandeling,
Enkel samen kunnen we het verschil maken!!

Het niveau van onze professionele hulpverleners

Bron: Dr. Craig Childress

Stel je gaat naar een arts met symptomen van een ziekte en u moet de arts opvoeden over de aard van de ziekte die u heeft. Dat is absurd. Maar dat is precies de situatie waarmee verstoten ouders worden geconfronteerd. Omdat de mate van professionele onwetendheid zo ongelooflijk groot is, de patiënt heeft geen andere keuze dan te proberen om de professional op te voeden. Bizar. Echt bizar.

Stel je gaat naar een architect en je moet de architect instrueren over de details van dragende constructies en blauwdruk  ontwerpen.

Stelt u zich voor, u gaat naar een advocaat en moet de advocaat de verschillende wetten uitleggen en hun precedenten.

Stelt u zich een cardiale chirurg voor die u de aard van de bloedsomloop moet uitleggen en hoe de chirurg, chirurgische ingrepen moet uitvoeren.

Stel je voor dat je de medewerkers binnen de geestelijke gezondheidszorg  over de aard van de geestelijke gezondheid, de pathologie en de behandeling ervan moet uitleggen.

Bizar. Echt bizar. Professionele psychologie zou zich zelf moeten schamen

De huidige stand van de professionele psychologie met betrekking tot de beoordeling, diagnose en behandeling van de familie pathologie van oudsher de naam "ouderlijke vervreemding" is absoluut middeleeuws. 

MIES: Misverstand dat kinderen de keuze maken

Bron: MIES magazine

Kinderen mogen kiezen. Kinderen hebben duidelijke wensen. De stem van kinderen moet voorop staan. Het belang van kinderen moet centraal staan.

Uitingen die allemaal waar zijn, maar helaas ook steeds vaker uit zijn verband worden getrokken.
Luisteren naar de stem van kinderen, betekent niet dat ieder kind opgeroepen zou moeten worden in de rechtbank. Of dat de wensen van kinderen altijd dusdanig kunnen worden uitgevoerd en in hun belang zijn. Of dat kinderen moeten worden neergezet als deskundigen. Dat kinderen een keuze hebben, betekent niet dat beslissingen die op volwassen niveau spelen bij de kinderen behoren te liggen. Laat kinderen vooral kind zijn en benader hen ook vanuit die hoedanigheid!

Lees verder

ACE: Adverse Childhood Experience - de gevolgen voor onze kinderen

Hoe hoger je ACE score die je als kind hebt opgelopen, hoe meer kans je maakt om 1 of meerdere van de gevolgen te ondergaan.

ACE score

ACE gevolgen/risico's

Top 15 dingen die verstoten ouders moeten weten over AB-PA

1. The only thing Attachment-Based Parental Alienation (AB-PA) has in common with
"Parental Alienation Syndrome" (PAS) are the words "Parental Alienation”.

2. AB-PA answers the question "what is the scientifically based psychology behind
parental alienation?"

3. AB-PA is not a theory; it is composed entirely of established and accepted peer reviewed
psychological literature. The application of standard and fully accepted psychological constructs and principles to a set of symptoms is called “diagnosis.”

4. AB-PA does not describe a mental illness; it describes a specific set of symptoms in a
child which will lead a psychologist to a clinical DSM-5 diagnosis of V995.51 Child
Psychological Abuse, Confirmed.

5. AB-PA describes a form of pathogenic parenting, which is a clinical term for parenting
behavior that is so aberrant and distorted that it creates psychopathology in a child.

6. AB-PA cannot be rejected by the mental health system because it is entirely drawn from
their work.

7. AB-PA provides psychologists with a set of three clinical diagnostic indicators (symptoms)
which must all be present in the child.

8. AB-PA is based entirely on the symptoms being displayed by the child; no other person
needs to be clinically assessed for symptoms.

9. AB-PA shows how the three symptoms are each evidence of a different psychopathology
being created in the child.

10. AB-PA describes how the combination of these three psychopathologies can only be
created in a child through pathogenic parenting.

11. AB-PA can reliably and consistently make the distinction between 'oppositional defiant'
children and ‘alienated children.’

12. AB-PA can reliably and consistently make the distinction between authentic child abuse
and false allegations of abuse made by a child who is being influenced by pathogenic
parenting.

13. AB-PA cannot be misused by an abusive parent to trick the court system into giving
them custody.

14. AB-PA can be used by your child's psychologist today. A confirmed DSM-5 diagnosis of
V995.51 Child Psychological Abuse will activate the psychologist’s 'duty to protect' and
require them to report the abuse to child protective services.

15. AB-PA gives targeted parents the power to hold psychologists accountable for
standards of professional competence in assessments, diagnosis, and treatment.

De arts en de kinderen van niet-samenwonende ouders

Hierbij een artikel van de Nationale Raad - "Orde der artsen" over hoe (huis)artsen dienen om te gaan met informatie over kinderen waarvan de ouders niet langer samenwonend zijn.
Ook hier blijft de regel: zolang beide ouders over het ouderlijk gezag beschikken heeft men recht op informatie over de gezondheidstoestand van zijn/haar kinderen.


Lees hier het volledige artikel:

:

Ook in Nederland is er een soortgelijke regeling uitgeschreven door KNMG, de artsenfederatie:

Artikel KNMG:

16 tekenen van een toxische relatie

16 tekenen dat je in een toxische relatie zit


Lees hier de verschillende signalen:

:

De meest giftige ouders

Bron: Gerald Schoenewolf, Ph.D.

De meest giftige ouders zijn die ouders die er helemaal niet giftig uitzien. Voor de buitenwereld verschijnen ze als de meest normale ouders van allemaal. Kinderen van deze ouders weten niet eens dat ze worden vergiftigd. Noch iemand anders, totdat het te laat is.

Sommige ouders zijn uiteraard misbruikt, hetzij seksueel of fysiek. In dit geval is het duidelijk dat ze giftig zijn, en kinderen hebben minder problemen met het begrijpen van dit soort misbruik en beseffen hoe zij hierdoor schade hebben geleden. Ze kunnen dus voorspellen en leren om een dergelijk misbruik te controleren om hun schade te minimaliseren.

Lees hier verder:

:

"Brief: Lief kind, Je ouders zijn gescheiden, wat moet je daar nu mee?:

Een brief voor kinderen waarvan hun ouders gescheiden zijn, vind je voortaan in de download sectie.

Klik hier

Professional competence

ALL mental health professionals who are assessing, diagnosing, and treating the expression of parental personality pathology within the family involving parental psychological control of the child in a crossgenerational coalition that reenacts a false trauma reenactment narrative from the parent’s own childhood attachment trauma, MUST possess the relevant professional competence in the relevant domains of psychopathology being assessed, diagnosed, and treated.

The Truth: The construct of “parental alienation” is not a defined construct in clinical psychology. No such pathology exists within professional clinical psychology.
However, a variety of other constructs do exist that are fully defined, fully established, and fully accepted constructs within professional psychology, such as:

• Narcissistic and borderline personality pathology (the Dark Triad and Vulnerable Dark Triad personalities);
  
• Family systems constructs of the child’s triangulation into the spousal conflict through the formation of a cross-generational coalition with one parent against the other parent;
  
• Parental psychological control of children, role-reversal relationships, the “invalidating environment,” and the trans-generational transmission of attachment trauma through the reenactment of the parent’s false trauma narrative in future generations.

All of these constructs are well-defined, well-established, and fully accepted psychological constructs and principles within professional psychology.
All mental health professionals are responsible for professional competence in all of these fully established and fully accepted psychological principles and constructs.

Getuigenis: een kind ontgroeit aan ouderverstoting

Lees hier de anonieme getuigenis van een Belgische vrouw, "ontgroeit aan ouderverstoting". Ze had 25j geen contact meer met haar vader, maar ondertussen heeft ze opnieuw een goed contact opgebouwd.


Lees hier de getuigenis:

:

"Zelfvertrouwen en eigenwaarde" een modewoord bij ouders

Sinds de jaren 1970, is "zelfvertrouwen" een modewoord bij ouders, leraren en psychologen geweest. Ouders horen dat ze dit nodig hebben om het gevoel van eigenwaarde bij kinderen bij te brengen als ze willen dat ze opgroeien tot gelukkige en productieve volwassenen. Opvoeders geloven dat het gevoel van eigenwaarde een sleutel is tot academisch succes, zodat ze kritiek in lof kunnen omzetten wat dan weer bijdraagt tot een gevoel van eigenwaarde.
Verder, therapeuten en coaches adviseren klanten met een laag gevoel van eigenwaarde om gewoon "fake it till you make it," alsof een gevoel van eigenwaarde van binnenuit komt in plaats van buiten.

Lees hier het volledige artikel:

:

CAPRD: Child Affected by Parental Relationship Distress

Voor velen lijkt het vaak alsof er op het vlak van ouderverstoting/oudervervreemding niks gebeurd. Ellenlange rechtzaken en beroepsprocedures, therapeuten die de problematiek niet begrijpen, verslagen die de werkelijkheid helemaal niet of net verkeerd weergeven, enz.

Vanuit internationale hoek gebeurd er echter wel iets. Er is de afgelopen maanden sterk gewerkt om de problematiek van oudervervreemding of PAS veel uitgebreider te gaan opnemen in de DSMv5.

DSMv5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders), het handboek van de therapeut, zeg maar. bevat reeds 1 regel die de impact op kinderen omschrijft van echtscheidingen. Deze wil men nu aanzienlijk uitbreiden met o.a. Parental Alienation, daarbij komt er een nieuwe term tot stand: CAPRD: Child Affected by Parental Relationship Distress.

Print het document af en bezorg het aan de hulpverleners en therapeuten waarmee je contact komt:


Lees & download hier het volledige artikel:

:

Waarom kan je niet allebei gewoon handelen in het belang van de kinderen?

Die woorden zijn als “nagels op een schoolbord” aan iedereen die door een scheiding met iemand die lijdt aan een narcistische persoonlijkheidsstoornis (NPD) is geweest. Terwijl echtscheiding bij een gezonde persoon het slechtste kan brengen, is een scheiding waarbij iemand met NPD is betrokken als het uitnodigen van de duivel zelf op het slagveld. De narcist verschijnt charmant, charismatisch en vertederend bij degenen die hij tegenkomt om eens buiten de rechtszaal te zijn; wordt hij berekend, manipulatief en vele malen, ronduit gevaarlijk. Ongeoefende waarnemers kunnen de situatie waarnemen als twee onvolwassen ouders die niet hun kinderen voorop kunnen zetten.

Helaas zijn veel van die ongetrainde waarnemers mensen die zijn belast met het beslissen over het lot van kinderen gevangen in het midden van deze zeer omstreden ouder gevechten. Een narcist is als de moderne versie van Dr. Jekyll en Mr. Hyde. Ik heb eens geprobeerd uit te leggen aan de rechter in mijn eigen echtscheiding dat ik niet wist wie de man linkerkant was. De man naast me in de rechtszaal was niet dezelfde man waarmee ik probeerde om samen ouder te zijn. Deze man beweerde zijn kinderen lief te hebben en meer tijd met hen te willen, nochtans; zijn acties kwamen niet overeenkomen met zijn woorden.

Lees hier het volledige artikel:

: