Kinderontvoering, wat kan je doen?
Eigenlijk hoop ik dat als je dit blog leest, je denkt: ´Gelukkig, dit is niet voor mij bestemd". Voor vele van jullie is het nu vakantieperiode. De kinderen gaan met jou en/of de andere ouder op vakantie; in Nederland of daarbuiten.
Het ouderverstotingssyndroom, een vertaling van het Engelse Parental Alienation Syndrome (PAS), is een syndroom bij kinderen, als wordt vastgesteld dat zij een van hun ouders stelselmatig afwijzen. Het ouderverstotingssyndroom komt vooral voor bij kinderen van uit de echt gescheiden ouders en aanhoudende conflicten tussen hen, waarbij een kind gaandeweg onder invloed van de ene ouder de andere ouder onterecht verstoot in diverse nuances: van vermijden over laster tot uitvallen tegen die ouder.
Thursday, July 26, 2018
Kinderontvoering, wat kan je doen?
Tuesday, July 24, 2018
Wednesday, July 18, 2018
ICD-11 erkend Ouderverstoting/oudervervreemding
Ouderlijke vervreemding wordt nu herkend door de ICD - 11
Ouderlijke vervreemding wordt officieel erkend als een mentale stoornis.
De Wereldgezondheidsorganisatie heeft "Ouderlijke vervreemding" in zijn nieuwe
Internationale classificatie van ziekten (ICD-11) die op 18 juni werd vrijgegeven opgenomen,
De indexinvoer van ouderlijke vervreemding en vervreemding betekent dat de ICD-11
de realiteit van oudervervreemding voor kinderen en gezinnen erkend.
Ouderlijke vervreemding wordt gekenmerkt als voorkomend "wanneer een kind / ren zichzelf
sterk met de verzorger (de vervreemdende of uitgelijnde partij) verbind en de relatie met de andere ouder of ouders (de doelwit of vervreemde ouder of ouders) verwerpt zonder legitieme rechtvaardiging ondanks een vorigewarme en liefdevolle relatie.
Het primaire gedragssymptoom van het kind is weigering om contact te hebben met de beoogde ouder of ouders "Ouderlijke vervreemding en vervreemding wordt beschreven als substantieel en volgehouden onvrede in een relatie tussen zorgverlener en kind die verband houdt met het significant
verstoring van het functioneren.
De literatuur suggereert dat ouderlijke vervreemding jongeren onevenredig treft, bij mensen van wie de ouders een uitsplitsing van hoogconflictrelaties ervaren en overwegend kinderen in staatszorg of adoptie.
De effecten en uitkomstenhebben mees tal een levenslang negatief effect op het kind. Dit komt tot uiting in psychologische en lichamelijke comorbiditeiten, waaronder, maar niet beperkt tot, verslaving, misdaden en zelfmoord.
Neuroplasticiteit bij kinderen kan voorkomen met blijvende negatieve aspecten wanneer het
het kind leert een dichotome (zwart-wit denken) gedachte aan te nemen. De neurologische
effecten kunnen gevolgen hebben, waaronder psychologische en cognitieve gebreken.
Systemische Familie Psychotherapeut, Brian O Sullivan is het ermee eens dat ouderlijke vervreemding een belangrijke psychologische en emotionele uitdaging is geweest voor jonge mensen.
Ouderlijke vervreemding ondersteuningsmedewerker, Andries van Tonder van APS heeft gezegd dat hij de opname in de DSM 5 terugvind onder verschillende terminologie, maar is nu
verheugt zich in de wetenschap dat oudervervreemding officieel is opgenomen in
de ICD -11 onder de code QE52.
Er zijn duizenden gezinnen die ouderlijke vervreemding ervaren en vrqgen voor hulp. Formele erkenning van ouderlijke vervreemding door de ICD - 11 zal verder onderzoek aanmoedigen en middelen brengen die worden ingezet om het probleem te bestrijden.
Verschillende andere aandoeningen die kunnen worden geassocieerd met ouderlijke vervreemding zijn
vermeld in ICD-11. Hieronder zijn enkele andere toepasselijke codes:
Over ICD
De International Classification of Diseases (ICD) is de internationale standaard
diagnostisch hulpmiddel voor epidemiologie, gezondheidsbeheer en klinische doeleinden
volledige officiële naam is internationale statistische classificatie van ziekten en verwante
Gezondheidsproblemen.
De ICD wordt onderhouden door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), de regie en
coördinerende autoriteit voor gezondheid binnen het systeem van de Verenigde Naties.
Ouderlijke vervreemding wordt officieel erkend als een mentale stoornis.
De Wereldgezondheidsorganisatie heeft "Ouderlijke vervreemding" in zijn nieuwe
Internationale classificatie van ziekten (ICD-11) die op 18 juni werd vrijgegeven opgenomen,
De indexinvoer van ouderlijke vervreemding en vervreemding betekent dat de ICD-11
de realiteit van oudervervreemding voor kinderen en gezinnen erkend.
Ouderlijke vervreemding wordt gekenmerkt als voorkomend "wanneer een kind / ren zichzelf
sterk met de verzorger (de vervreemdende of uitgelijnde partij) verbind en de relatie met de andere ouder of ouders (de doelwit of vervreemde ouder of ouders) verwerpt zonder legitieme rechtvaardiging ondanks een vorigewarme en liefdevolle relatie.
Het primaire gedragssymptoom van het kind is weigering om contact te hebben met de beoogde ouder of ouders "Ouderlijke vervreemding en vervreemding wordt beschreven als substantieel en volgehouden onvrede in een relatie tussen zorgverlener en kind die verband houdt met het significant
verstoring van het functioneren.
De literatuur suggereert dat ouderlijke vervreemding jongeren onevenredig treft, bij mensen van wie de ouders een uitsplitsing van hoogconflictrelaties ervaren en overwegend kinderen in staatszorg of adoptie.
De effecten en uitkomstenhebben mees tal een levenslang negatief effect op het kind. Dit komt tot uiting in psychologische en lichamelijke comorbiditeiten, waaronder, maar niet beperkt tot, verslaving, misdaden en zelfmoord.
Neuroplasticiteit bij kinderen kan voorkomen met blijvende negatieve aspecten wanneer het
het kind leert een dichotome (zwart-wit denken) gedachte aan te nemen. De neurologische
effecten kunnen gevolgen hebben, waaronder psychologische en cognitieve gebreken.
Systemische Familie Psychotherapeut, Brian O Sullivan is het ermee eens dat ouderlijke vervreemding een belangrijke psychologische en emotionele uitdaging is geweest voor jonge mensen.
Ouderlijke vervreemding ondersteuningsmedewerker, Andries van Tonder van APS heeft gezegd dat hij de opname in de DSM 5 terugvind onder verschillende terminologie, maar is nu
verheugt zich in de wetenschap dat oudervervreemding officieel is opgenomen in
de ICD -11 onder de code QE52.
Er zijn duizenden gezinnen die ouderlijke vervreemding ervaren en vrqgen voor hulp. Formele erkenning van ouderlijke vervreemding door de ICD - 11 zal verder onderzoek aanmoedigen en middelen brengen die worden ingezet om het probleem te bestrijden.
Verschillende andere aandoeningen die kunnen worden geassocieerd met ouderlijke vervreemding zijn
vermeld in ICD-11. Hieronder zijn enkele andere toepasselijke codes:
- QD5Y Andere gespecificeerde problemen in verband met financiën. (Situatie veroorzaakt doorexorbitante juridische, gerechtelijke rapporten en therapeutische kosten die de ouder moet betalen)
- QD71 Problemen met betrekking tot huisvesting. (Situatie na scheiding of anderszins veroorzaakt)
- QD82 Probleem in verband met dreiging van baanverlies. (Court attendances, stress gerelateerde ziekten)
- QE03 Sociale uitsluiting of afwijzing. (door gemeenschap of familie)
- QE60 Afwezigheid van familielid. (kind of ouder)
- QE61 Verdwijning of overlijden van familielid (kind of ouder)
- QE62 Ongecompliceerde rouwverwerking (door verlies van kind of ouder)
Over ICD
De International Classification of Diseases (ICD) is de internationale standaard
diagnostisch hulpmiddel voor epidemiologie, gezondheidsbeheer en klinische doeleinden
volledige officiële naam is internationale statistische classificatie van ziekten en verwante
Gezondheidsproblemen.
De ICD wordt onderhouden door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), de regie en
coördinerende autoriteit voor gezondheid binnen het systeem van de Verenigde Naties.
Friday, July 6, 2018
Tussenstand: Belgie - Nederland: 0-2
Ook al mag Belgie het goed doen in het WK, Nederland heeft een ruime voorsprong als het gaat over ouderverstoting / oudervervreemding / ouderonthechting.
Afgelopen nacht werden er in de Nederlandse 2e kamer 2 moties (33836-27 en 31) gestemd, dit betekend concreet dat:
"het frustreren van een omgangsregeling een ernstige aangelegenheid is met grote gevolgen voor het welzijn van het kind en de andere ouder;
constaterende dat het belang van het kind ook een door de samenleving te beschermen belang is dat adequate bescherming behoeft die onder de huidige civiele procedures niet voldoende wordt gewaarborgd;
overwegende dat het Platform Scheiden zonder Schade stelt dat het van belang is dat er meer erkenning en herkenning van ouderverstoting komt en in overweging geeft het voortdurend frustreren van omgangsregelingen strafbaar te stellen;
constaterende dat het WODC op dit moment onderzoek uitvoert naar het niet nakomen van omgangsregelingen;
verzoekt de regering onmiddellijk na ommekomst van het WODC-onderzoek met voorstellen te komen hoe ouders, beter dan nu, gedwongen kunnen worden zich aan omgangsregelingen te houden, waaronder voor zover nodig en mogelijk aanscherping van het huidige strafrecht en/of actiever gebruik daarvan, waarbij het belang van het kind centraal staat,"
daarnaast:
"Overwegende dat het vaststellen van een omgangsregeling een precaire aangelegenheid is in het scheidingsproces en de omgangsregeling serieuze consequenties heeft voor het welzijn van het kind;
overwegende dat het welzijn van het kind in iedere echtscheidingsprocedure de leidende factor moet zijn;overwegende dat omgangsregelingen maatwerk vereisen;
constaterende dat er in het huidige Burgerlijk Wetboek geen uitgangspunt is opgenomen met betrekking tot de deling van de omgang voor de vaststelling van een omgangsregeling;
verzoekt de regering te onderzoeken of de belangen van kinderen en ouders worden gediend met een mogelijk wettelijk startpunt dat de zorgrechten en zorgplichten gelijk worden verdeeld over beide ouders, waarbij het vervolgens geheel vrij staat aan ouders of waar nodig aan de rechter om te komen tot een andere verdeling,
Beide moties zijn afgelopen nacht door de 2e kamer aanvaard en betekenen naast de eerdere positieve initiatieven die reeds in Nederland werden uitgevoerd, dit een springplank wordt naar nog meer concrete wetgeving in Nederland.
Waar blijft de Belgische politiek met een stevig beleid / aanpak rond ouderverstoting!?
Afgelopen nacht werden er in de Nederlandse 2e kamer 2 moties (33836-27 en 31) gestemd, dit betekend concreet dat:
"het frustreren van een omgangsregeling een ernstige aangelegenheid is met grote gevolgen voor het welzijn van het kind en de andere ouder;
constaterende dat het belang van het kind ook een door de samenleving te beschermen belang is dat adequate bescherming behoeft die onder de huidige civiele procedures niet voldoende wordt gewaarborgd;
overwegende dat het Platform Scheiden zonder Schade stelt dat het van belang is dat er meer erkenning en herkenning van ouderverstoting komt en in overweging geeft het voortdurend frustreren van omgangsregelingen strafbaar te stellen;
constaterende dat het WODC op dit moment onderzoek uitvoert naar het niet nakomen van omgangsregelingen;
verzoekt de regering onmiddellijk na ommekomst van het WODC-onderzoek met voorstellen te komen hoe ouders, beter dan nu, gedwongen kunnen worden zich aan omgangsregelingen te houden, waaronder voor zover nodig en mogelijk aanscherping van het huidige strafrecht en/of actiever gebruik daarvan, waarbij het belang van het kind centraal staat,"
daarnaast:
"Overwegende dat het vaststellen van een omgangsregeling een precaire aangelegenheid is in het scheidingsproces en de omgangsregeling serieuze consequenties heeft voor het welzijn van het kind;
overwegende dat het welzijn van het kind in iedere echtscheidingsprocedure de leidende factor moet zijn;overwegende dat omgangsregelingen maatwerk vereisen;
constaterende dat er in het huidige Burgerlijk Wetboek geen uitgangspunt is opgenomen met betrekking tot de deling van de omgang voor de vaststelling van een omgangsregeling;
verzoekt de regering te onderzoeken of de belangen van kinderen en ouders worden gediend met een mogelijk wettelijk startpunt dat de zorgrechten en zorgplichten gelijk worden verdeeld over beide ouders, waarbij het vervolgens geheel vrij staat aan ouders of waar nodig aan de rechter om te komen tot een andere verdeling,
Beide moties zijn afgelopen nacht door de 2e kamer aanvaard en betekenen naast de eerdere positieve initiatieven die reeds in Nederland werden uitgevoerd, dit een springplank wordt naar nog meer concrete wetgeving in Nederland.
Waar blijft de Belgische politiek met een stevig beleid / aanpak rond ouderverstoting!?
Thursday, July 5, 2018
NL: Harde aanpak weiger-ouder na scheiding
In Nederland neemt men alvast stappen in de goede richting. Ook in Belgie zouden wij hiervan kunnen leren. De Nederlandse politiek staat alvast achter een harder aanpak.
Harde aanpak weiger-ouder na scheiding
Dat stelt een Kamermeerderheid die een voorstel van SP, VVD en D66 met die strekking steunt. Het kabinet moet volgens de partijen nog dit jaar met voorstellen komen om deze ouders harder aan te pakken. De Kamer wil dat het strafrecht vaker ingezet wordt, of dat de wet wordt aangepast zodat die strenger is voor de weigeraar.
Subscribe to:
Posts (Atom)