Het is nu bijna 2j geleden dat ik in contact kwam met "iets" wat al snel werd bevestigd als een maatschappelijk gegeven, nl: "ouderverstoting".
Vermits ik van bij het begin begreep dat ik vast niet de enige ouder was die met dit probleem te kampen had, werd het al snel mijn doel om me verder te verdiepen in deze vorm van pathogeen ouderschap (cfr. Dr. Psy Craig Childress).
Wat eerst leek op iets wat zeer moeilijk te begrijpen was, werd al snel een structureel, vrij goed omschreven geheel, wat best goed te begrijpen was. De aanleiding, zelfs de onderliggende oorzaak, de gevolgen enz werden mij vrij snel duidelijk.
Maar wat blijkt nu eens te meer: niet enkel ouders zijn het slachtoffer van ouderverstoting, uiteraard zijn ook hun kinderen hiervan het slachtoffer, maar ook onder diegene die zich inzetten om de problematiek aan te kaarten is er een strijd. Hoewel de focus zou moeten liggen op:
- Hoe brengen we ouderverstoting onder de aandacht van: media, politiek, justitie en hulpverleners,
- Hoe proberen we een zo goed mogelijk kader te creƫren voor ouders en grootouders betrokken bij ouderverstoting,
- Hoe zorgen we ervoor dat er onderzoek wordt gevoerd, zodat de ernst van deze problematiek naar voor komt,
- Hoe vergroten we het bewustzijn en halen we ouderverstoting uit de taboesfeer,
Blijkt vaak dat andere zaken meespelen welke niet getuigen van enig sociaal-maatschappelijk verantwoord engagement, zoals:
- Vzw's beantwoorden niet aan hun wettelijke verplichtingen,
- Organisaties vallen uiteen, niet zozeer omdat hun gedachten verschillen, maar meer omdat individuen er eigen agenda's op nahouden,
- Wanneer mensen hun ontslag geven, waaronder niet alleen mezelf, volgt een lange periode van onbeantwoorde e-mails. Zelfs na meer dan 1 jaar zijn de wettelijke verplichtingen nog altijd niet voldaan, facturen worden niet betaald, enz. Maar elke vorm om dit aan te kaarten wordt al snel afgewimpeld als: "niet professioneel".
Indien we ouderverstoting effectief willen bestrijden zullen we onze eigen agenda's aan de kant moeten schuiven en samenwerken.
Hierbij dan ook een oproep: wenst u echt te werken aan het maatschappelijk probleem ouderverstoting, neem dan vrijblijvend contact op met: tjanssen.tom@gmail.com